Jafna was / is (?) de “hoofdstad” van de Tamiltijgers, de LTTE.
In een volgende bijdrage probeer ik de 'Tamilstrijd' in een kort-door-de-bocht-stijl te duiden.
De wegen zijn overwegend 'minder goed' tot ronduit slecht. Veel roadworks. Stops. Turnovers. Putten en bulten. Het is één hobbelige bedoening.
Het landschap is even vlak als een biljartlaken en even groen.
Overal is de politie en leger nadrukkelijk aanwezig.
De Lanka Ashok Leyland bussen houden er een stevig tempo op na.
Onze driver Mr Rupess daarentegen is de voorzichtigheid zelve. Nu en dan is hij luidop tegen zichzelf aan het praten. Precies alsof hij zich kwaad maakt. Het is al een wonder dat hij bljkbaar kan praten. “But he's not angry”, verzekert Freddy ons.
Deze morgen heeft Kaat Mr Freddy subtiel maar duidelijk ( een vooral vrouwelijke exclusieve eigenschap ?) gemaakt dat hij zelf zijn sigaretten moet aankopen. “Mijn voorraad Marlboro is beperkt tot de reis”
Rijstvelden worden afgewisseld door gras- en struikland. De koeien worden 'vergezeld' door een Ibis, een mini reiger, een persoonlijke assistent die hen van vervelend ongedierte bevrijdt.
 |
| ,grens, |
Halfweg moeten we ons laten registreren. In een complex barakken. Het leger maakt fotocopies van onze reispassen. We moeten ons reisdoel en reisweg nauwkeurig opgeven. “For your safety..in case something happens..”
Deze controlepost markeert zowat de grens van de 'veiligheidszone'.
De weg 'hobbelt' eentonig verder. 'I feel like a milkshake'.
En inderdaad, ik moet per hoogdringendheid naar het toilet. Met opeengeperste billen mag ik in een armycamp mijn 'verlossing' meemaken.
Het landschap blijft eentonig en grijs en groen.
 |
| oorlogsmonumemt aan de elephant pass |
Tot we aan de Elephant Pass komen, het strategische punt tussen het schiereiland Jafna en het 'zuidelijker' noorden.
Terug strikte controle. Reispassen worden ingeschreven.
..En plots lijkt het landschap ook veel levendiger, groener. Er is overal water en cocospalmen, banyantrees, mango's, banana's, waterlelies...Het lijken de swamps wel..
Overal worden nieuwe huisjes gebouwd. Grote wegenwerken. Splinternieuwe trucks en zwaar wegmateriaal rijden op en af.
Een heroplevende economie ?
Ellenlange stroken land blijven ontoegankelijk. Afgespannen met dikke gele linten. MINES !!!
MINES !!!
 |
| grote wegenwerken |
Na 7 uur hobbelen zijn we er eindelijk. Jafna. 200 km verder dan deze morgen. Nu op zoek naar een logement. De reisagent heeft blijkbaar geen reservaties gedaan. Zoeken en zoeken. Maar op die manier krijgen we al een redelijk beeld van Jafna-town. Eerder een uitvergroot dorp. Zo lijkt het althans. Veel groen. Smalle straatjes.
Het wordt een tijdrovende toestand. Niet toevallig is het kerstavond. Jozef en Maria waren destijds ook op zoek. Maar uiteindelijk en na veel discussie (we laten ons verdomd niet onbetuigd !!) krijgen we elk een kamer. Kaat en Dirk in een guesthouse in restauratie. De waterdamp en verfluchten hangen penetrant in de lucht. Ze zullen dan ook een slechte nacht tegemoet gaan.
Ik aan de andere kant van de straat. Basic. Maar okee.
 |
| dirk brengt soetkin kerstwensen |
We vinden dan toch nog een groezelige volksbar. Enkele Lionbeers. Het is tenslotte kerstavond. En wat later met een tuktuk naar een indisch restaurant (we zijn tenslotte in Tamilgebied). Kiezen uit het ellenlange menu is op zichzelf al een opdracht. Maar de food was werkelijk 'absolutely delicious'
Een standbeeld voor de Indische kok. Nu.
 |
| zonder woorden |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten