06 jan 2012 - Laatste dagen Sri Lanka

rijdende bakkerij - en verdomd lekker pikante broodjes - mjammie

De laatste dagen Sri Lanka. Voor Dirk en Kaat wordt het een mix van relaxed luieren en intensief verkennend shoppingwerk. Er lijkt geen enkel Boeddhabeeld niet gekeerd en/of gekeurd te zijn.
Ik reis op en af met de bus. Bezoek de vissershaven. Aperitief op mijn gemak in een very local bar.
Proeven van de lekkere seafood.
Rustig aan dus
.
Het is volle maan geweest.
Vandaag is het zondag. Holiday. Iedereen in feestelijke outfit. Ik bezoek een katholieke eredienst. Er wordt gezongen,(weliswaar niet altijd even synchroon en harmonieus), maar toch met een zekere overtuiging!

letterlijk tot buiten de kerk...

Op het zanderige grasplein is er overal volk. Zittend op meegebrachte stoeltjes of krukjes. Knielend op matjes. Zittend in het zand. Ingetogen gebogen houding. Beschut door de schaduw van de palmbomen. Misdienaars (in gewaden van 30 jr geleden) halen de collecte op. Met een lange stok met een soort koffiezak. Stoelgeld zowaar.
Honden lopen en rennen achter elkaar. Territoriumverdediging.
De kraaien blijven onophoudelijk hun krassende concerten brengen. Oorverdovend en moeilijk te negeren.
Toch lang geleden dat ik, buiten een hindoeïstische of boeddhistische gebedsdienst, nog een christelijke viering heb meegemaakt.


Met de bus naar Negombo. De vismarkt draait ook al op een laag pitje.Er wordt de vissen een dag rust gegund.


Terug in Negombo-beach-side. Een onmogelijk lange optocht van auto's, tuktuks, camions, brommers. Allemaal versierd met gekleurde linten of luchtballons. Er worden voetzoekers gegooid. Getoeter en gezwaai.
Iedereen lijkt vrolijk gestemd.
Bijna als laatste rijdt dan de eigenlijke 'processiewagen'. Een auto gedrapeerd met een kanten kleed, waarboven een beeld van de madonna staat.

bloemen voor madonna 

Gelovigen staan in groepjes langs de kant. Wachtend tot ze hun bloemen aan het Mariabeeld kunnen 'offeren'.
Toch wel een indrukwekkend gebeuren. 

Wij blijven nog , voor de tijd die ons rest, relaxen onder de palmbomen aan de beachside. Deugddoende bries.


Ik heb dan toch enkele blikjes Lion-bier kunnen bemachtigen (ondanks het strikte verkoopsverbod) die we 'verdoken en in 't geniep' degusteren. In een koffietas.
Het doet mij denken aan een identieke toestand. In Kandy. Ook een poya-full moon-dag. 3 jaar terug. Samen met Ann. 

bagage kwam later met dagen vertraging in brussel aan 

op weg naar huis..bezwaard met ontelbare vragen...

05 jan 2012 Unawathuna - Galle



dirk en kaat onderweg naar ranii - ontbijt - stringhoppers - pittig !



Bijna niet geslapen. Een eindeloze stroom gedachten bleef malen.

Na het zeer pittige stringhoppersontbijt bij Ranii, gaan we op weg naar Galle.

Een vroegere Hollandse fortstad. Prachtig bewaard en/of gerestaureerd. Unesco heritage.

Vroeger was het de belangrijkse zeehaven van Ceylon.

We piepen efkens binnen in het 'poshy' Amangalle-hotel. Blijkbaar een van de sjiekste koloniale hotels van Azië ?

galle : maritiem museum in vroeger pakhuis



 galle: boeddhistisch tempeltje



lighthouse and mosque



De gerestaureerde Protestanse Hollandse kerk is mooi en imposant in zijn eenvoud. De vloer bestaat bijna volledig uit gerecupereerde grafstenen. Nog steeds perfect te lezen.

Enkele musea zijn gehuisvest in vroegere massieve pakhuizen.

Aan de gerechtshoven is het een drukte van belang. 'Only minor crimes, like theft, attacks..' vertelt ons een advokaat.

We doen een gedeelte van de vestingsmuren. Schitterend zicht en een deugddoende zeebries.

We blijven nog een tijdlang dwalen door de oude straatjes. Echt een sfeervolle stad. Maar wel een die langzaam maar zeker een 'exclusief' karakter zal krijgen.

Ga er heen vooraleer het te laat is.Of wordt.

misschien ontmoet ik Ranii nog eens ? Alhoewel het een utopie lijkt..

woe 04 jan 2012 Naar Unawathuna



vertrek uit ella





mr aruna wordt beboet - over de witte lijn !



Terug op weg. Naar het zuiden. Met Mr Aruna. Private car.

Het is bewolkt. We verlaten het 'gebergte'. We dalen wel heel vlug af. Beneden is het bijna één langgerekte vlotte en goeie weg naar het zuiden van Sri Lanka.

Ik leg opnieuw mijn gsm aan. Het is nu 5u30 belgische tijd. Twee boodschappen. Eenzelfde inhoud. “Dringend opbellen. Aub”

Ik krijg een onbekende man aan de telefoon. De sociale dienst van het ZH H.Hart Roeselare.

Aarzelend wordt mij het slechte nieuws overgebracht: .... 'jouw echtgenote is gisterenmorgen gevallen – zware rugletsels – vermoedelijk permanente verlamming van de onderste ledematen”

Onze wereld stort in elkaar........................

blue swan inn unawathuna



deugdoend terug bij ranii, lieve kranige dame, die in de tsunami haar vader en zus en hele hebben en houden verloor - 'my life past away - in only 3 minutes - everything's gone'



undercover foto van politie-inval bij ranii - last christmas - 'een tweede bureaucratische tsunami'



toen was ik hier ook...samen met Ann, aan het begin van onze 3 maanden Asia-trip



02 - 03 jan 2012 Ella

wij krijgen  'a special breakfast'. Vaste rijstpudding. en naar keuze sweet or chilly. Dirk (=destijds steevast Mr Dick genoemd volgens Mr. Freddy) kiest voor de cocos-sugar-sweet. Kaat en Ik gaan hot.


We ontmoeten een Belgisch koppeltje. Brussel. Wallonië. Ze vragen voorzichtig weg of we geen plaatsen vrij hebben in onze private car tomorrow. Morgen heb ik een auto gehuurd om naar het zuiden te reizen. Naar Unawathuna.. Voor Dirk zou het wel eens te vermoeiend kunnen zijn met het public transport.
We houden ons antwoord in beraad. Eerst peilen naar de houding van onze driver.


Want ook deze morgen hebben we een private driver. Mr Aruna. Een rustige man. De Mitsubishi L300 (een veteraan dus) doet zijn werk en brengt ons comfortabel naar de Duhinda Falls. 6 km ten noorden van Badulla.

slowly ! slowly !

Het is een aangename wandeling van 1,5 km naar de watervallen. De entree is 10x hoger dan 3 jaar terug !
Maar het blijft een indrukwekkende watermassa die donderend naar beneden stort.
Het is er nu rustig, maar in de WE's is het blijkbaar immens populair.

duhinda falls

In Hali Ella vind ik dan toch eindelijk (met hulp van Mr Aruna) mijn zaad. Chillizaad wel te verstaan. Om thuis te zaaien en hoopvol ook te oogsten. "Real hot pepper Mr Anthony.." Okee.

sri lankaanse chillizaden

We bezoeken nog de Dowa tempel. Kleine tempel. Een 4 meter hoge Boeddha in de rotswand gekapt.  En de wanden van de rotstempel zijn schitterend versierd met Sri Lankaanse uit-het-leven-van- Boeddha muurschilderingen. Echt heel mooi.

een eenzame gelovige

schitterende muurschilderingen

We sluiten onze namiddag af. Kaat en Ik aperitieven bij Tarentino's. Een bar gerund door een stel 'kokootjes' (lees homootjes). De ene is , zoals we gisteren al mochten meemaken , een excellente en genereuze kok. De andere is een gedreven en onderlegde muziekkenner. Wij hebben al een resem 'to be discovered artists' genoteerd.

30-31 dec 11 - 01 jan 12 - Kandy : de tand des tijds

Kandy ligt een meter of 500 hoger dan – voor de vuist weg – Colombo, waardoor het in reisgidsen gemakshalve tot het 'gebergte' wordt gerekend.
De Britten namen de stad in 1815, na drie eeuwen strijd over van de Portugezen en de Hollanders.
Het duurde nog 16 jaar vooraleer ze een weg bouwden naar Colombo. Die weg ligt er nog altijd.

clocktower busstand 

Om een uur of vijf in de namiddag breekt de hel los. Het hele verkeer – bussen, riksja's , tuktuks , vrachtwagens – wordt door de hoofdstraat Dalada Vidiya gewurmd. 

de tempel van de heilige tand

Het wordt langzaam donker als we Kandy Lake bereiken. Echte duisternis is het niet, eerder nevel die uit het dal opborrelt en als sluipend gif over het meer trekt. Ranke, spichtige kerels in een soort plooirok verkopen er pinda's, bruinrode banaan, ananas die als origami tot een kunstwerkje wordt versneden.
Het meer werd in 1807 aangelegd en is dus niet natuurlijk ontstaan.
De laatste heerser van het koninkrijk Kandy, Sri Wickrama Rajasinha, vorderde duizenden inwoners op om het karwei te klaren. Toen enkele lokale chefs daartegen protesteerden, vond men ze 's anderendaags terug aan de oevers van datzelfde meer, vakkundig aan spiesen geregen. 

De tempel aan de noordkant herbergt het belangrijkste relikwie van de moderne staat Sri Lanka: een tand van Boeddha. In 1998 ontplofte een krachtige bom aan de ingang, waarbij de tempel beschadigd raakte. Sommigen beweren dat dit het werk van de Tamiltijgers zou zijn geweest .Het hele complex is intussen opgeknapt, maar de veiligheidsmaatregelen blijven: mannen en vrouwen worden door afzonderlijke poorten geleid, gefouilleerd en onderzocht. 
Fotocamera's mogen mee, maar worden wel geïnspecteerd. Schoenen moeten uit, maar dat heeft dan weer een andere reden. 

zeer geduldig aanschuiven in de tempel

De tand, het relict, zou gered zijn uit de vlammen van Boeddha's begrafenis in 483 vr Xus, en naar Sri Lanka gesmokkeld in de vierde eeuw, verborgen in het haar van een prinses. In 1283 bracht het Indiase leger de tand terug naar India, maar koning Parakramabahu III ging het stukje gebit opnieuw ophalen. 
De Portugezen stalen het kleinood in de zestiende eeuw en verbrandden het in een roes van katholieke devotie.
In Goa was dat.
Maar het zou volgens de legende echter  een kopie zijn geweest.

lotus - 'the national flower'

De tand zelf krijg je echter niet te zien. Hij zit – of hoort te zitten – in een gouden stoepa met daarin zes steeds kleiner wordende dagoba's, als luxueuze matroesjkapopjes.


's Anderdaags huren we een taxi. Op weg naar het olifanten'weeshuis' in Pinnawela. 40 km drukke weg van Colombo. Het geheel is ondertussen ,sinds mijn vorige bezoek , flink gecommercialiseerd geworden.


Schijnbaar ongestoord nemen een zestigtal olifanten een stofbad voor ze zich op het drukke kruispunt van de tweevaksweg naar Kandy wagen. Daar lijken ze even te galopperen, als briesende volbloeden, in gespreide slagorde, trompettend en luid snuivend, begeleid door de mahouts en hun lange gevlamd bruine stokken. 


De jongste dikhuiden kwamen in het olifantenweeshuis terecht omdat ze door de kudde zijn verstoten. De ouderen trapten op een landmijn of werden door stropers van hun slagtanden beroofd.

Een boutade, een symbool voor de manke en broze structuur van een land in heropbouw.

pinnewala elephant orphanage

Terug in Kandy. Een stadje met een speciale sfeer. Iets Zwitserlands ? Hier en daar vind je nog een (veelal verwaarloosd) koloniaal gebouw. Maar sommige zijn ook bijzonder zorgzaam gerestaureerd. Het zijn guestshouses geworden, of een restaurant-bar met allure. 

queen's pub royal

king's street pub royal

De Royal Pub in King's street bv. Of The Pub in de hoofdstraat. Of de Queen's Royal Pub van het gelijknamige schitterende back-in-time Queen's hotel.

pub royal - king's street

En we houden bijzonder goeie culinaire herinneringen over aan het Sri Ram resto, succulente zuidindische gerechten in een ontwapend 'simpel' decor. Of in de Lion cafe. Porties groter dan goed is voor één mens.


Kortom. Kandy. Yes. The kandyman can..   (vrij naar Sammy Davis jr.)..